Παίζει παιχνίδια το μυαλό,
δε φταίει κανένας απ’τους δυο,
είναι ο έρωτας θεριό,
που τρέφει φόβους.
Η άμυνά μου σε κοιτά,
βάζει ό,τι πέρασα μπροστά,
να σβήσει θέλει τη φωτιά
και ψάχνει τρόπους.

Να είχα πιο σκληρή καρδιά,
να διαγράψει τα φτηνά,
απ’το μηδέν να ξεκινά,
σε σένα να τελειώνει.
Αγάπησέ με εσύ βαθιά
να κλαίει η λύπη από χαρά,
σαν τα παράξενα παιδιά,
εγώ φοβάμαι ακόμη.

Οταν άσχημα νιώθω,
με φτερά διαλυμένα,
πες μου, τι είσαι για μένα.
Ένα μόνιμο δάκρυ
μου θολώνει βλέμμα,
πες μου, τι είσαι για μένα.
Όταν πέφτουν οι τοίχοι
να πλακώσουν το ψέμα
και πονάνε οι στίχοι,
πες μου, τι είσαι για μένα.
Όποια πέτρα κι αν ρίξω
στον δικό σου πυθμένα,
θα χαθεί πριν σ'αγγίξω,
πες μου, τι είσαι για μένα.
Είσαι βόλτα στο λάθος,
ή ταξίδι ως το τέρμα;

Αν θα μπορούσε να συμβεί,
πόσο δε θα'θελα να'ρθεί
κι άλλη απώλεια να συρθεί
σ’αυτήν την πόρτα.
Αγάπησέ με εσύ βαθιά,
μήπως κι αλλάξει η μοίρα πια·
και στα σκοτάδια τα παλιά,
άναψ’τα φώτα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Γιώργος Σαμπάνης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιώργος Σαμπάνης