Μέσα στο δάσος σου μονάχος περπατώ,
πάντα φοβόμουνα πως ίσως μαγευτώ˙
μοιάζει σαν ψέμα, η τόση ομορφιά,
μέθυσα μάτια μου κι είναι τώρα αργά.

Μέθυσα απ’ το όνειρο, τ’άπιαστο όνειρο
που δεν το φτάνουν ούτε τα πουλιά˙
μέσα στο δάσος σου, στ’άγριο δάσος σου
ποιος δρόμος να πηγαίνει στην καρδιά.

Σ’έψαξα, σ’έχασα,
μα δεν φεύγω πια,
μέθυσα μάτια μου,
κι είναι τώρα αργά.

Μέσα στο δάσος σου σα φάντασμα γυρνώ,
ψάχνω στο βάθος σου, γωνιά να κοιμηθώ˙
έρθεις δεν έρθεις, σ’αισθάνομαι κοντά,
μέθυσα μάτια μου κι είναι τώρα αργά.

Μέθυσα απ’ το όνειρο, τ’άπιαστο όνειρο
που δεν το φτάνουν ούτε τα πουλιά˙
μέσα στο δάσος σου, στ’άγριο δάσος σου
ποιος δρόμος να πηγαίνει στην καρδιά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Μιχάλης Χατζηγιάννης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Μιχάλης Χατζηγιάννης