Να φύγω απ’ όλα, να φύγω για πού,
να σβήνω τα φώτα, να σβήνω ταμπού,
το "όλοι για όλους" να είναι θεσμός
και να’ ναι με όλους εκεί και ο Θεός˙
να ζει δίχως χάπια η κάθε ψυχή,
να διώχνει τα σάπια με ένα φιλί,
να φύγω απ’ όλα, πια έμαθα πώς
να βλέπω στο μαύρο ακόμα ένα φως.

Θα φτιάξω ένα σπίτι
στον δικό μου τον πλανήτη,
εκεί θα σ’ έχω όπως θέλω εγώ˙
καμία απουσία δε θα `χει εξουσία
και άφοβα θα λέμε σ’ αγαπώ.

Να κάνω ό,τι θέλω, χωρίς να σκεφτώ
και να μη ρωτάω, τι είναι σωστό,
να βγαίνω στους δρόμους χωρίς εντολές,
να είναι ακόμα οι καρδιές ζωντανές˙
κι αν κάνει πως βρέχει, να φτιάξω μπορώ,
αν όχι ομπρέλα, καινούριο καιρό,
να φύγω απ’ όλα, πια έμαθα πώς
να βλέπω στο μαύρο ακόμα ένα φως.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Πέγκυ Ζήνα
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιάννης Χριστοδουλόπουλος