Πες μου τι θες,
δεν κυνηγάω πια σκιες
και με τρομάζουν οι αλλαγές,
δεν είν’η αγάπη ενα παιχνίδι ασφαλές.

Τέτοιες βραδιές
μπαίνουμε μέσα σε φωτιές,
σ’ένοχες σκέψεις μυστικές,
λόγια κουβάρια που τυλίγουν τις καρδιές.

Άλλα λέω, άλλα κάνω
κι άλλα εννοώ,
μια τολμάω να πεθάνω,
μια σκοτώνω εγώ.
Άλλα λες κι εσύ καρδιά μου
κι άλλα εννοείς,
αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου
μοιάζουμε, θα δεις.

Δύσκολα αφήνεσαι, δίνεις, δεν δίνεσαι,
ας πλησιάσουμε, κι ας μην τρομάζουμε˙
γίναμε καρδιά μου ίδιοι, μεσ’το ίδιο μας παιχνίδι,
μοιάζουμε, πόσο μοιάζουμε.

Τέτοιες βραδιές
τι λεν τα βλέμματα μας πες,
που’ναι γεμάτα αστραπές,
δεν έχει η αγάπη μόνο όψεις τρυφερές.

Εγωισμοί,
δειλές κι αμήχανες σκηνές,
δικές μας άμυνες σκληρές,
δεν είν’η αγάπη ενα παιχνίδι ασφαλές.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Μιχάλης Χατζηγιάννης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Μιχάλης Χατζηγιάννης