Άλλη μέρα άλλη τύχη, λένε μερικοί,
και τα γκρέμισες τα τείχη στ'όνειρό μου εσύ.
'Ασ'την επιφάνεια και μπες μες στο βυθό,
κοίταξέ με, είμαι εδώ.

Μοιράστηκα, κουράστηκα.
Μια πάλη διαρκής.
Τα μάτια μου τα άνοιξα,
κοιτάζω αν με δεις.

Κοίταξέ με,
έχω πολλούς κρυμμένους εαυτούς,
κι ούτε που τους φαντάστηκες.
Άγγιξέ με.
Σε διάλεξα εσένα απ'τους πολλούς,
να φύγεις όμως βιάστηκες.
Άγγιξέ με.
Είμαι πληγή, που άνοιξε και ζει
για μια ιδέα άπιαστη,
σου μοιάζει όμως πολύ.
Κοίταξέ με.
Ποιοι οι παράλογοι και ποιοι οι λογικοί,
στημένη είν'η παράσταση.
Κοίταξέ με μια στιγμή, κοίταξέ με.

Πέρασε ο χρόνος πάλι σα μια αστραπή,
μοιάζει ψέμα ή παραζάλη, πως δεν είσαι εκεί,
δεν χωράει στο νου μου, πόσο μάλλον στην καρδιά,
πως είν'όλα οριστικά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Γιώργος Νταλάρας
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιώργος Σαμπάνης