Άμα σου ζητούσα τις μεγάλες αλλαγές,
άμα σου ζητούσα να μαχαίρωνες το χτες,
άμα σου ζητούσα μόνο εμένα πια να θες,
πες μου τι λες.

Άμα σου ζητούσα στα νερά σου να βουτώ,
άμα σου ζητούσα ουρανό για να πετώ,
άμα σου ζητούσα στο φεγγάρι ένα χορό,
πες μου αν μπορώ.

Πες μου κάτι, κάνε κάτι,
μη μ’αφήνεις πάλι στο κενό,
όλο πέφτω κι όλο ψάχνω να σε βρω.
Πες μου κάτι, κάνε κάτι
κι αν δεν θέλεις τώρα να σωθώ,
τη θηλιά σου μόνο δώσ’ μου να πνιγώ,
κάνε κάτι, λάθος ή σωστό.

Άμα σου ζητούσα στα γυαλιά να μην κοπώ,
άμα σου ζητούσα μες στο ψέμα μου να ζω,
άμα σου ζητούσα και το τέλος να μη δω,
πες μου αν μπορώ.

Μη μου λες πολλά, δεν ζητάω πολλά,
αν δεν γλιτώσουμε αγάπη μου,
αν δεν γλιτώσουμε ας πεθάνουμε αγκαλιά.
Μη, μη μου λες πολλά,
δεν ζητάω πολλά,
θέση στη χαρά˙
μη, την καρδιά σώσ’ τη μια φορά,
ή τελείωσέ την πια.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Άννα Βίσση
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιάννης Χριστοδουλόπουλος