Όσο εμένα καίγεται η καρδιά μου,
τόσο αγαπάει τη φωτιά˙
πίνω πάλι απόψε στην υγειά μου
κι όλα θα τα παίξω μια ζαριά.
Πάντα στο μηδέν κάτι τελειώνει,
μα από κει και πάλι ξεκινά˙
ό, τι κι αν με τρέφει με σκοτώνει,
μάθημα ζωής κι αυτή η βραδιά.

Θα ποντάρω πάνω σου
και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς˙
θ’ακουμπήσω πάνω σου
και ας καώ πια εντελώς.

Ζήσε πια κι εσύ με την καρδιά σου,
ασ’τη λογική σ’όσους δε ζουν˙
θέλω να πεθάνω αγκαλιά σου,
λίγοι είναι εκείνοι που τολμούν.

Θα ποντάρω πάνω σου
και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς
θ’ακουμπήσω πάνω σου
και ας καώ πια εντελώς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Ελένη Πέτα
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιάννης Χριστοδουλόπουλος