Ζω κι επιμένω
για ένα όνειρο βγαλμένο
απ’τα βάθη της ατέλειωτης ψυχής.
Ζω και ανασαίνω
με ρυθμό εξαρτημένο
απ’τους χτύπους της καρδιάς σου της σκληρής.

Κόσμος και ομίχλη
και το φως ποτέ δεν δείχνει
ένα ίχνος της μεγάλης μας πληγής.
Χάνομαι στο πλήθος
και σε ψάχνω ως συνήθως
στην ελπίδα μιας αλλιώτικης ζωής.

Όνειρα, όνειρα
δικαίωμα μου να έχω˙
μοίρα μου, μοίρα μου
δώσ’ μου αγάπη ν’αντέχω.

Ζω κι επιμένω
για ένα όνειρο βγαλμένο
απ’τα βάθη τη ατέλειωτης ψυχής.
Ζω και περιμένω
ένα σπίρτο σου αναμμένο
να ζεστάνει η μοναξιά κάθε σιωπής.

Θα’θελα μια χάρη,
να με πας ως το φεγγάρι
κι όχι έναν κύκλο γύρω απ’ ό,τι ζεις.
Θα’θελα, αλήθεια,
όλα μου τα παραμύθια
να ζωντάνευαν τη μέρα που θα’ρθείς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Χρήστος Δάντης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Χρήστος Δάντης