Στου κορμιού το κελί
η ψυχή μου φοβάται
και τα πάντα θυμάται,
αμφιβάλει, λυπάται.

Την καρδιά μου πολλοί
μου την κλέψαν και πάει
και μου λέει όταν χτυπάει,
η αγάπη πονάει.

Θεέ μου ν’άντεχα πολλά,
μα είμαι άνθρωπος απλά.

Είμαι εγώ παιδί
της ελπίδας και του φόβου, στο’χω πει,
κι απ’τα δυο έχω κοπεί.
Είμαι εγώ παιδί
του θανάτου και του έρωτα μαζί,
δυο ζωές, μια φωνή.

Έχω φόβο πολύ
και το φως αναμμένο,
αγαπώ, περιμένω,
σα σκυλί αφοσιωμένο.

Μ’αγαπάς λες κι εσύ,
μα συχνά με πληγώνεις,
με φιλιά με φιμώνεις
και μετά με σκοτώνεις.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Χρήστος Δάντης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Χρήστος Δάντης