Χιλιάδες λάθη,
χιλιάδες πάθη,
γι'αυτό δεν κρίνεις καλά.

Δεν είμαι το ίδιο
με όσα έχεις μάθει,
και σε πληγώνουν βαθιά.

Ο,τι κι αν γίνει,
η λέξη που πονά
είναι αυτό το "γεια"...

Τι δε δίνω, για να με θες
κι οι ψεύτρες σπίθες, να'ναι φωτιές·
σπάσ'τον εγωισμό σου κι  ένωσε δυο ζωές.
Χάρισε μου μια ανακωχή
κι άκου το σώμα τι έχει να πει·
σε ψάχνει η αναπνοή μου κομμένη σα σχοινί.
Κόντρα στη λογική μου, σ'αγάπησα πολύ.

Μη με προδίδεις
και μη με πνίγεις
σε μία μόνο γουλιά.

Πώς σε διψάω,
που σου κρατάω
μια ανοιχτή αγκαλιά!

Ο,τι κι αν γίνει,
η λέξη που πονά
είναι αυτό το "γεια"...

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Ελευθερία Παπαμιχαήλ
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιώργος Σαμπάνης