Φεύγουνε όλα και πού πάνε απορώ,
από τα χέρια μου γλιστράνε, σα νερό,
πολλές απώλειες, πληγές.
Πριν βγάλεις το όπλο σου, για ρίξε μια ματιά,
εγώ κι εσύ είμαστε στην ίδια τη μεριά,
για δες, αλλού είν' οι απειλές.

Δεν είμαι πόλεμος,
δεν είμαι έρωτας,
αντί να με ρωτάς,
να μ' αγαπήσεις˙
είμαι ένα αίνιγμα
με συναισθήματα
κι όσα προβλήματα
τόσες και λύσεις.

Ό,τι και να είμαι,
έλα εδώ και μείνε˙
και μη με συγκρίνεις,
νιώσε, πριν με κρίνεις.
Ίσως να σου μοιάζει τρελό,
που ό,τι λέω το εννοώ,
μα αλήθεια είναι,
ό,τι και να είμαι.

Απ’τις φωνές πιο δυνατή είν’η λογική,
μα δε σημαίνει ότι είναι κι η σωστή,
γι’αυτό κι εγώ την αγνοώ.
Πατρίδα μου είναι ένας τόπος στην καρδιά,
δικά του τα έθιμα, δική του η μοναξιά,
εκεί το χώμα είμαι εγώ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Γιώργος Σαμπάνης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιώργος Σαμπάνης