Μέσα σε γρίλιες κλειστές,
μεσ’τις βαθιές μας παιδικές πληγές,
σε ανασφάλειες πολλές,
σε εμπόδια κι απειλές,

προβάλουν δυνατά
συνθήματα, τα αισθήματα,
και όνειρα
που η αγάπη γεννά.

Όνειρα μεγάλα και ας είμαστε μικροί,
πες μου καλημέρα, αν ξυπνήσουμε μαζί˙
στο τεντωμένο μας βαδίζουμε σκοινί,
νιώσε με, σε όσα σου’χω πει,
σώσε με, κάτι αν κοπεί,
μείνε, γίνε ζωή.

Στις ραγισμένες καρδιές
κι από χαρά και από πόνο κλαις,
και σε θρύψαλα γυαλιά,
σαν καθρέφτες μαγικά,

προβάλουν δυνατά
συνθήματα, τα αισθήματα,
και όνειρα
που η αγάπη γεννά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Κώστας Μαρτάκης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιάννης Χριστοδουλόπουλος