Να, που η ζωή ξανά
μια μουσική γεννά,
τανγκό για μένα μόνο˙
να, που η τρέλα αυτή
βήμα σωστό θα βρει,
να φύγει από τον πόνο.

Ήσουνα σκληρή συνήθεια,
μα δεν ήσουνα φως μου η αλήθεια.

Χορεύω με ψυχή και σώμα,
με πείσμα εγώ στο βλέμμα ακόμα,
κι ας έχω δει πολλά.
Χορεύω και ας μην αντέχω,
χορεύω στο ρυθμό που έχω,
κι όχι για σένα πια.

Στη γη, στα σύννεφα,
πάντα κινδύνευα,
δεν ζω πια για κανένα˙
κι αν μια σκια βρεθεί
να με ακολουθεί,
ν’απέχει από το ψέμα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Πέγκυ Ζήνα
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Τάκης Μπουγάς