Πριν σε βρω, σε είχα σκεφτεί,
πριν το φως, εγώ σ’είχα δει,
λες κι ήσουν για μένα˙
και τον πόνο είχα αισθανθεί
πριν το ψέμα, πριν την πληγή,
πριν κλάψω για σένα.

κι αν χαθούμε, ας γίνει με τρόπο,
σαν της μέρας φως που χάνεται αργά,
για να μην καταλάβω και νιώσω,
κι ας τα ήξερα, πριν γίνουν όλα αυτά.

Το έργο πια
ίδιο στο τέλος,
λες κι η καρδιά
ζει για το βέλος.

Ντύθηκα κι απόψε να βγω
και σ’ένα παραμύθι να μπω
με σένα κι εμένα,
θα υποκριθώ μια στιγμή
πως δεν ξέρω τι θα συμβεί,
ποιό είναι το θέμα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Σάκης Ρουβάς
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Νίκος Αντύπας