Όλοι με λεν καλό, γλυκό παιδί,
όμως αυτό καθόλου δε μου αρκεί˙
από πληγές μαζεύω συλλογή,
το πιο ακριβό κομμάτι μου είσαι εσύ.

Και ποιον νοιάζει, πόσα δίνω,
πώς κοιμάμαι, πού θα μείνω
και ποια έχω συμπεριφορά˙
και ποιον νοιάζει, αν ξενυχτάω,
αρρωσταίνω, ή λαχταράω,
ποιος ρωτάει και ποιον αφορά.
Η ζωή είναι δική μου,
πώς θα ζω επιλογή μου,
κι αν τα όνειρά μου είναι τρελά,
ξέρω την κατάστασή μου
και στην επανάστασή μου,
άκου με, φωνάζω δυνατά.

Φτάνει πια! Άστε με όλοι σας,
στης ζωής το πάρτυ
σπάω κάτι, σπάω την καρδιά.
Φτάνει πια! Άστε με όλοι σας,
στης ζωής το πάρτυ
την αγάπη πήρα σοβαρά.

Όλοι με λεν καλό, γλυκό παιδί,
όμως αυτό καθόλου δε μου αρκεί,
για το καλό μου γίνονται κακοί,
για να μου μάθουν, λένε, τη ζωή.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Πέγκυ Ζήνα
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Γιάννης Χριστοδουλόπουλος