Φτερό στον άνεμο η σχέση μας κι εσύ
σα δολοφόνος που το θύμα του ποθεί
σε κυβερνάει η πλευρά σου η σκοτεινή,
κοιμήσου ήσυχα κανείς δεν σε απειλεί.

Τρυπάω τα πλήθη για να πετάξω μακριά,
μόνο η κακία πια μου κόβει τα φτερά
και κουβαλάω τα βουρκωμένα μυστικά
για σένα που όλο πια κινείσαι εχθρικά,
μα πώς στην τρέλα να μιλήσω λογικά

Πες για μένα όποιο ψέμα εσύ θες,
πες, κι εγώ για σένα με αλήθεια θα απαντήσω·
πες, γιατί δεν έχω πια τις ίδιες αντοχές,
φταις
και δεν έχω ψυχή να συγχωρήσω.
Δες, έχουνε τίμημα οι κακές επιλογές...

Τι να το κάνω ένα συναίσθημα ρηχό,
γυρνάει γύρω από τον άδειο σου εαυτό,
πώς να μιλήσω, κατανόηση πού να βρω,
έχω χορτάσει από ξεσπάσματα ή θυμό.

Αυτός που μπαίνει μέσα στην κόλαση βαθιά,
αν επιζήσει και αν βγει πριν να'ναι αργά,
τότε ίσως έχει μία πολύ ικανή καρδιά
και σαν κι εμένα θα χει να σου πει πολλά,
μα πώς στην τρέλα να μιλήσω λογικά

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Δήμος Αναστασιάδης
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Δήμος Αναστασιάδης