Η ζωή μου με ράγισε,
η αγάπη σου άργησε,
με το όνειρό της κοιμόμουν,
ξαφνικά ξημέρωσε.

Και τα είδα όλα εδώ μπροστά μου
και δεν ήσουν εσύ μεσ’την αγκαλιά μου,
μα η ελπίδα ακόμα ανασαίνει,
ξαφνικά σε φανέρωσε.

Μια ελπίδα με κρατά,
μου χαϊδεύει τα μαλλιά,
μου υπόσχεται να’ρθείς
και σου μοιάζει αν τη δεις.

Της ζωής ο καημός,
φυλακή και ουρανός,
πάντα εσύ παραμύθι τις νύχτες,
ξαφνικά ξημέρωσε.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Όλγα Βενετσιάνου
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Νίκος Αντύπας