Χωρίς εσένα η διάθεση μου βουλιάζει,
ο κόσμος μου όλος ξαφνικά σκοτεινιάζει,
χάνομαι στην υπερβολή.
Χωρίς εσένα το μυαλό μου αδειάζει,
με τις απώλειες προσπαθεί να ταιριάζει,
έχει μαζί σου πια χαθεί.
Χωρίς εσένα είμαι η σκιά του εαυτού μου,
είμαι ο αντίλαλος, η ηχώ του κενού μου,
εσύ είσαι κάθε μουσική.

Στα παραμύθια πιστεύω,
για άλλους είναι ένα ψέμα.
Να’μαι καλά να ανασαίνω
για να μιλάω για σένα.
Το χέρι σου παγωμένο,
ζεστή η καρδιά σου για μένα.
Να’μαι καλά να ανασαίνω
για να μιλάω για σένα.

Χωρίς εσένα δεν έχει η θλίψη ελπίδα,
στην άμμο φτιάχνω μιαν άλλη πατρίδα,
ψάχνω στο τίποτα στοργή.
Χωρίς εσένα ένα κακό πλησιάζει,
με μία θύελλα αδίστακτη μοιάζει,
μοιάζει η ζωή σαν απειλή.
Χωρίς εσένα ο ήλιος καίει, δεν φωτίζει
και η ψυχή να σε διψά συνεχίζει,
έχει στεγνώσει, κι όμως ζει.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Φιλοθέη Μωρίκη
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Μιχάλης Κωτσόγιαννης