Τα πρωινά μόνη ξυπνώ,
τόση δουλειά, για να μη σε σκεφτώ˙
ανοίγω το φως, παντού δυστυχώς
θα υπάρχεις, σε νιώθω.
Το παίζω τρελή, γιατί η λογική
όπως κι αν την πάρω άκρη δε θα βγει˙
θα’μαι αλλιώς, αλλάζω εντελώς,
πάω κόντρα στον φόβο.

Θα’μαι αλλιώς,
πιο δυνατή,
με βαρέθηκα, βαρέθηκα˙
θα λέω απλώς
στα δύσκολα, φέρσου φυσικά.
R
Θα’μαι αλλιώς, θα βγεις κι απ’το μυαλό μου
για να’μαι εγώ ο εαυτός μου πια˙
θέλω να βγεις, να χαθείς
κι όχι μέσα μου να ζεις.
Πριν σε μισήσω, θα σ’αφήσω,
γεια, πάω να ζήσω.

Βράδια κενά, διψάω φιλί,
γι’αυτό κερνάω ποτά και φλερτάρω πολύ,
μ’όποιον κι αν βγω, τι ψάχνω να βρω,
αφού εσένα έχω χάσει˙
μα ας ξεχαστώ, κι ας μη σε ξεχνώ,
η ώρα να περνάει κάνω ό,τι μπορώ,
θα’μαι αλλιώς, μαθαίνω διαρκώς,
λέω, κι αυτό θα περάσει!

Ζητάω πολλά, πολλά,
θέλω τη ζωή σου˙
μα τελικά, λογικά,
δε θα’μαι μαζί σου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Έλενα Παπαρίζου
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Donk