Μαθαίνω κι εγώ να επιζώ
και τρέχω γλιστρώ σα νερό,
περνάω καιρό χωρίς λάθος σκέψεις˙
xωρίς να ρωτώ πού είσαι εσύ,
χωρίς να ρωτώ το γιατί,
διαγράφω πολλές στιγμές κι υποσχέσεις μας.
Κανονικά η ζωή κυλά
κι εμείς, οι ίδιοι εμείς οι δυο δειλοί.

Ζήσαμε
αυτά που εμείς ζητήσαμε
κι αν λίγο αστοχήσαμε,
τον εαυτό μας πείσαμε,
φωνάζουμε πως Ζήσαμε
κι ας έχουμε κενό μέσ’ την ψυχή μας
κι ας ζούμε εμείς χωριστά.

Σε λάθος τροχιά μπαίνεις, ζεις
κι εγώ προσπαθώ αφού μπορείς,
μα απέχει αυτό από την ευτυχία μας.
Κανονικά η ζωή κυλά
κι εμείς, οι ίδιοι εμείς οι δυο δειλοί.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Πέγκυ Ζήνα
-
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Δημήτρης Κοντόπουλος